Condors in de Colca Canyon

op Gepost in Peru Hits: 3490

Om half zes gaat het wekkertje en een half uur later worden we opgepikt door een taxi. Met een noodgang al toeterend naar het busstation gereden en dus ruim op tijd aanwezig. Hier ontmoeten we de anderen die meegaan met de trip. Michael, John, Tessa, Volkan, Itana en Helen. Achtereenvolgens uit Australie, Engeland, Duitsland en Engeland. Weer een internationaal gebeuren dus. De gids is Irene, een stevige Arequipaanse jongedame.

Het is een uur of drie met een lokale bus naar Chivay, de grootste stad in het canyon gebied. We rijden door de uitlopers van de Atacama woestijn die we in Chili ook al doorkruist hebben. Mooie route met geweldige uitzichten op de besneeuwde toppen in de verte. De hoogste pas vandaag is 4800 meter.

colca canyon 20180301 1056079225

In Chivay vijf minuten sanitaire stop en dan weer dik twee uur onverhard en dus al stuiterend tot Cabanaconde. Hier rollen we lekker geklutst de bus uit en is het eerst maar eens tijd voor lunch. En dan eindelijk de canyon in, daar zijn we tenslotte voor gekomen. Het is (uiteraard) eerst afdalen. In totaal een uur of vier naar beneden. Deze canyon is een van de diepste ter wereld. Op het diepste punt 3191 meter. De allerdiepste ligt aan de andere kant van de bergrug, dit is de Cotahuasi die nog 163 meter dieper is. De afdaling gaat langs steile basaltwanden maar het pad is over het algemeen vrij eenvoudig begaanbaar. Af en toe zien we al condors vliegen hoog boven ons in de canyon. Als kleine stipjes tegen de grijze wolken.

colca canyon 20180301 1832753459
Op de bodem de rivier overgestoken en in een dorpje vlakbij de brug is onze eerste overnachtingsplek. Het ziet er beter uit dan verwacht, fraaie stenen huisjes. Het eten is ook prima dus de eerste dag is goed bevallen.
De volgende dag lopen we door de canyon. Af en toe omhoog, dan weer naar beneden. Niet echt zwaar dus want je blijft vrij dicht bij de rivier. Het is ook niet al te lang want rond de middag zijn we al bij de volgende overnachtingsplek; de oase!
Bijna heel de canyon is gortdroog met alleen wat cactussen op de hellingen maar al van grote hoogte zagen we dat groene plekje in de diepte met zwembaden en hutje's. De hutjes zijn supereenvoudig maar het zwembad(je) is lekker verkoelend. Het water komt uit een ondergrondse bron en is lauwwarm. Je blijft alleen niet al te lang in zwembroek in het gras liggen want het is er vergeven van de steekvliegjes.

colca canyon 20180301 1528019537
Later die middag met de eigenaar van de hutjes in de rivier wezen vissen op forel. Hij vist met een rond net wat met een fraaie zwaai in de rivier wordt geworpen. Dan snel binnenhalen en kijken of er wat inzit. Ik heb het een paar keer geprobeert maar het valt niet mee om het goed uit te werpen. Vraagt een hoop oefening!
Het mannetje vangt echter wel een stuk of wat forellen van formaat vissekomvisjes en vindt deze zelf wel groot genoeg voor consumptie dus we eten vanavond forel bij de spaghetti. Verder veel zitten kaarten en biertjes drinken. Na het eten is het al vrij vroeg naar bed want we moeten morgen op het verkwikkende tijdstip van half drie 's nachts al weer er uit....
Lekker uitgeslapen opgestaan dus en na een beker yoghurt aan de klim naar boven begonnen. De reden van deze nachtelijke escapade is dat we om zes uur boven dienen te zijn om in een restaurantje te ontbijten, dan de bus van zeven uur pakken en bij het condor-uitzichtpunt er weer uit. De beste tijd om deze zweefvliegtuigen te zien is namelijk rond half negen 's ochtends als ze opstijgen van hun overnachtingsplaatsen tegen de rotswanden en langzaam omhoog cirkelen de canyon uit op zoek naar voedsel. Maar dat is straks pas, eerst moeten we nog even deze greppel uitklimmen. Het is gelukkig enigszins helder en er is een beetje maan en sterrrenlicht zodat je nog wel wat ziet, en we hebben onze zaklampjes mee om de echte donkere plekken wat te verlichten. Maar ondanks al deze lichtbronnen toch een klein stroompje over het hoofd gezien en na vijf minuten al m'n schoenen met water gevuld. Dus klotsend de berg op, lekker!
Het is steil omhoog de berg op voor de komende uren. De verstralers waar sommige van de anderen mee lopen zijn nogal verblindend dus we lopen maar wat vooruit om in het maanlicht omhoog te kunnen klimmen. Het is bijna romantisch... Om een uur of vijf wordt het licht en gaat het qua zicht allemaal wat gemakkelijker, de rand van de canyon bereiken we rond zes uur. Even het zweet van het voorhoofd vegen en eens naar beneden kijken waar we helemaal vandaan kwamen. Oeff!
Dan snel een sweater aan want er staat hier meer wind en dat maakt het veel kouder dan in de canyon. Door de velden met mais naar het plaatsje gelopen. In Cabanaconde snel wat ontbeten en dan de bus weer in tot het condor kijk punt. Het duurt een aardige tijd voordat ze zich laten zien. Eerst in de verte, maar dan opeens dichterbij. We krijgen een paar prachtige flyby's op een meter of twintig afstand. Het zijn gigantische vogels, de volwassen exemplaren zwart met een witte rug, een kale nek en een rode rand op de kop. De jongen zijn meer bruin en missen het wit op de rug. Ze zweven langzaam hun rondjes omhoog, slechts een enkele keer slaan ze met hun vleugels. Hopelijk staat er eentje goed op de foto.

colca canyon condor 20180301 1685702743
Na deze show de bus weer gepakt en naar Chivay gehobbelt. Hier wat gegeten en daarna de hotsprings bezocht. Het is een fraai komplex aan de rand van de rivier en heeft heerlijk warm bronwater. Net waar je trek in hebt na drie dagen lopen om de stramme spieren weer wat losser te maken. Heerlijk in het zonnetje liggen dobberen.
Dan weer de bus gepakt terug naar Arequipa om hier pas in de avond op het busstation aan te komen. Maar wat hebben we weer een gave trip gehad! Iedereen neemt afscheid en gaat z'n weg in Arequipa, wij terug naar ons coloniale hostel.